Zasilacz oraz procedury serwisowe OTVC Philips chassis FTV1.9DE z ekranem plazmowym

Najczęściej ulegającym uszkodzeniom w odbiorniku telewizyjnym z ekranem plazmowym jest zasilacz. Wynika to głównie z mocy pobieranej z sieci energetycznej rzędu 300-400W przez zasilacz. Chassis FTV1.9DE obejmuje między innymi modele: 42PF9952, 42FD9932.

Schemat zasilania OTVC Philips chassis FTV1.9DE

Na rys. 1 przedstawiono schemat zasilania odbiornika TV z ekranem plazmowym firmy Philips z chassis FTV1.9DE.

Z tego schematu wynika, że składa się on z następujących układów: filtru sieciowego, układu PFC, układu włączania sieci, układów zasilacza V_s, V_a, układów zabezpieczających, układów rozdziału poszczególnych napięć zasilających na określone bloki OTVC.

Opis zasilacza

Na rys. 2 pokazano uproszczony schemat blokowy zasilacza OTVC Philips chassis FTV1.9DE.

Napięcie sieci 230V/50Hz jest podane poprzez wyłącznik sieciowy 1004 na układ filtru sieciowego. Przed filtrem sieciowym znajduje się układ bezpieczników sieciowych: 1400, 1401 – 6.3A. Są one połączone równolegle.

Filtr sieciowy

Filtr sieciowy obejmuje następujące elementy: kondensatory – 2400 – 470nF, 2401 -220nF, 2404 – 47pF, indukcyjności – 5401, 5402. Przed indukcyjnością 5401 między przewody sieciowe włączony jest warystor 3400 służący do gaszenia przepięć w sieci energetycznej. Po filtrze sieciowym napięcie 230V/50Hz jest podane jednocześnie na: przetwornicę czuwania i układ załączania napięcia sieci na zasilacz V_s, V_a.

Przetwornica czuwania

Na rysunku 3 pokazano schemat ideowy przetwornicy czuwania.

Napięcie sieci energetycznej 230V/50Hz jest podawane poprzez bezpiecznik 1500 – 0.5A na mostek prostowniczy 6500 – DF06M. Wyprostowane napięcie sieci o wartości 312V odkłada się na kondensatorze 2503 – 22uF/400V i dalej jest podane przez rezystor 3508 – 1R/1W i transformator przetwornicy 5500 na wyprowadzenie 5 układu 7500 – TOP210. Z tego zasilania poprzez układ 7500 ładowany jest kondensator elektrolityczny 2504 – 47uF/16V.

Ładowanie to się kończy, kiedy napięcie na 2504 osiągnie wartość 5.7V. Kondensator 2504 jest dołączony do wyprowadzenia 4 układu 7500. Wtedy wewnątrz układu 7500 następuje przełączenie zasilania na układ oscylatora PWM, który podaje impulsy sterujące na bramkę wewnętrznego tranzystora typu MOSFET. Impulsy te pojawiają się na wypr.5 7500, które połączone jest galwanicznie z uzwojeniem 2-3 transformatora przetwornicy 5500. Pobudzone uzwojenie 2-3 5500 oddaje energię do uzwojeń wtórnych przez rdzeń transformatora.

Na wyjściu przetwornicy otrzymujemy dwa napięcia: +12VSTB na kondensatorze 2508 – 4.7uF/25V i +5VSTB na kondensatorze 2510 – 1000uF/16V. Impulsy z uzwojenia pomocniczego po pierwotnej stronie transformatora 1-4 poprzez diodę 6503 – BDY330 zasilają pierwotną stronę transoptora 7501 – TCDT11026. Jak napięcie na kondensatorze 2504 spadnie poniżej 4.7V, to następuje przełączenie zasilania wewnątrz układu 7500, co powoduje wyłączenie sterowania tranzystora MOSFET.

Poziom napięć wyjściowych ustala pętla sprzężenia zwrotnego, która obejmuje: transoptor 7501, źródło napięcia odniesienia 7502 – TL431CLP, rezystory: 3501 – 470R, 3502 – 33k, 3503 – 3.9k, 3505 – 4.7k, potencjometr 3504 – 1k, kondensator 2511 – 33nF. Potencjometrem 3504 można dokładnie ustalić napięcie +5VSTB. Diody: 6501 i 6502  –  BZT03-C włączone pomiędzy dren tranzystora MOSFET (wypr.5 7500) a lokalną masę służą do ochrony przepięciowej układu 7500.

Układ załączania napięcia sieci 230V/50Hz na zasilacz napięć Vs Va

Na rys. 4 pokazano sposób włączenia napięcia sieci na zasilacz Vs Va. Pierwszym warunkiem włączenia sieci jest praca przetwornicy czuwania. Daje ona zasilanie na przekaźniki 5680 i 5690 oraz zasilanie +5 V na mikroprocesor zarządzający 7001. Drugim warunkiem włączenia sieci jest wysłanie rozkazu „ON” przez nadajnik zdalnego sterowania do procesora 7001.

Wtedy na wypr.1 7001 występuje stan niski. To przełącza tranzystor 7370 w stan „OFF”. Linia zasilania „Supply ON” poprzez +5VSTBYSW jest wtedy w stanie wysokim. Jeżeli obwody wyłączenia są aktywowane, to tranzystory 7301 i 7371 są wprowadzone w stan przewodzenia, co powoduje przejście OTVC w stan czuwania. Linia +5VSTBYSW zasila przekaźnik 5680. Linia „Supply ON” jeżeli jest w stanie wysokim, to tranzystor 7681 zostaje wprowadzony w stan włączony i na drenie tego tranzystora napięcie spada do zera.

Przekaźnik 5680 załącza styki z napięciem sieci 230V/50Hz. Kondensator 2683 – 100u/16V przez rezystory: 3682, 3683 – 10k ładuje się ze źródła +5VSTBYSW. Po jego naładowaniu tranzystor 7684 zaczyna przewodzić. Przełącza on w stan przewodzenia tranzystor 7690.
Na kolektorze 7690 pojawia się napięcie około 0.2V co powoduje przepływ prądu w cewce przekaźnika 5690. Przekaźnik 5690 wtedy swoimi stykami przełącza napięcie 230V/50Hz na mostek prostowniczy 6600 GBU8.

Układ PFC (Power Factor Control)

Na rys. 5 przedstawiono schemat blokowy układu PFC. Główne elementy układu PFC to:

1. mostek sieciowy 6600

2. indukcyjność 5605

3. transformator impulsowy 5610

4. układ kontroli PFC 7650

5. tranzystor wykonawczy 7610

6. dioda 6611

7. kondensator 2616.

Ze względu na dużą moc pobieraną z sieci energetycznej (~400V) zastosowano w tym zasilaczu układ korekcji współczynnika mocy. Układ ten ma zapobiegać wprowadzeniu do sieci energetycznej zakłóceń przez zasilacz.

Po zadziałaniu układu włączającego, napięcie sieci podane jest na mostek prostowniczy 6600. Na kondensatorze stałym 1uF/240V -2505 otrzymujemy napięcie tętniące 312V. Napięcie to z kondensatora 2605 jest podane poprzez dzielnik rezystancyjny 3650 – 1.3M i 3651 – 10k na układ szybkiego startu sterownika PFC 7650 – MC33368 wypr.5. Na wypr.5 napięcie wynosi 1.75 V. Wartość progowa tego napięcia to 1.70V. Start układu 7650 odbywa się przez podanie wyprostowanego napięcia sieci na wypr.16.

To powoduje powstanie na wypr.12 napięcia Vcc. większego od 8.5V. Jeżeli na skutek np. przeciążenia na linii napięcia sieci kondensator 2662 rozładuje się poniżej 8.5V, to cały układ 7650 wyłącza się. W czasie pracy układu PFC wypr.12 7650 jest zasilane z uzwojenia 1 -2 transformatora impulsowego 5610 poprzez następujące elementy: rezystor 1R/1W, kondensator 2663 -100uF/25V, diody 6661 – BYD33D, 6665 -BYV10-40, stabilizator 7660 – L7815. Zabezpieczeniem przepięciowym wypr.12 MC33368 jest dioda Zenera 6662.

Elementem ustalającym odpowiednie impulsy prądowe napięcia wyprostowanego sieci jest tranzystor kluczujący MOSFET 7610 – STY34NB50. Jest to tranzystor o następujących parametrach: IDmax = 34A, UDSmax = 500V, Ptotmax = 450W.

Sterowanie tego tranzystora odbywa się z wypr.11 układu 7650 poprzez układ tranzystorów: 7640 – BSN304, 7608 – BC369. Zabezpieczeniem obwodu bramki tranzystora 7610 – STY34NB50 jest dioda Zenera 6609 – BZT03-C18.

Między źródłem tranzystora 7610 a masą gorącą znajdują się 4 równolegle połączone rezystory 0.1 R/2 W, które stanowią źródło napięcia czujnika prądowego. Napięcie to podane jest przez rezystor 3666 -100R na wypr.6 7650. Jeżeli prąd płynący przez tranzystor 7610 jest za duży, to poprzez wypr.6 układ 7650 będzie wyłączany. Z wyjścia układu PFC tj. z „+” kondensatora 2616 – 330uF/450V przez rezystory: 3670 – 750k i 3671 10k do wypr.3 zamyka się pętla sprzężenia zwrotnego.

Układ ten spełnia rolę zabezpieczenia przepięciowego napięcia wyprostowanego sieci. Napięcie tętniące na drenie tranzystora 7610 jest prostowane przez diodę 6611 – BYV29F-500. Dioda ta ma następujące parametry: Umax = 500V; Imax = 9A, czas przełączenia <60ns. Na kondensatorze 2616 – 330uF/450V otrzymujemy napięcie stałe 380V. Jest ono podane na układy przetwornic napięć V_s i Va.

Przetwornica napięcia Vs

Napięcie Vs służy do zainicjowania procesu tworzenia plazmy w komórkach ekranu plazmowego. Następnie ten proces przy pomocy tego napięcia jest podtrzymywany. Podstawowym układem przetwornicy Vs jest układ 7001 – MC34067P firmy Motorola. Na rys.6 pokazano schemat blokowy tego układu.

Zasilanie układu 7001 jest podane na wypr.15. Zasilanie U = 380V dostaje się przez bezpiecznik 1004 – 2A na układ rezystorów 3001, 3059 – 22K/3W połączonych szeregowo. Z tych rezystorów otrzymujemy napięcie 15V, które jest dostarczone na wypr.15 układu MC34067P. To napięcie umożliwia start przetwornicy Vs. Na rys. 7 pokazano uproszczony schemat blokowy strony pierwotnej przetwornicy Vs.

Napięcie 380V podane jest na układ tranzystorów kluczujących przetwornicy: 7005 i 7006 – STP7NB60FP. Sterowanie tranzystorów kluczujących 7005,7006 odbywa się przez transformator 5001. W czasie pracy układu przetwornicy z wypr.12,14 7001 podawane są impulsy sterujące ww. tranzystory. W układzie 7001 znajduje się oscylator o zmiennej częstotliwości.

Wstępne ustawienie częstotliwości pracy oscylatora dają elementy RC dołączone do wypr.1, 2, 3 7001. W czasie pracy przetwornicy układ 7001 jest zasilany z uzwojenia 1-2 transformatora 5002. Między uzwojeniem 1-2 a wypr.15 7001 mamy następujące elementy: diody 6030 – 1N4148,6001 – BYV27-200, 6002 – BYD33D, kondensatory elektrolityczne: 2002 – 47uF/25V, 2003 – 1000uF/25V i rezystor 3002 -22R/0.5W. W układzie 7001 jest wejście dla sygnałów sygnalizujących wykryte uszkodzenia zasilacza. Jest to wypr.10 MC34067P – detektor błędów. Pojawienie się na tym wyprowadzeniu napięcia powyżej 1V powoduje wyłączenie układu 7001.

Do wypr.7 układu 7001 doprowadzone jest sprzężenie zwrotne. Sygnał sprzężenia zwrotnego z transoptora 7002 -TCDT1102G (wypr.:4, 5) jest poprzez dzielnik rezystancyjny: 3000 – 1k, 3008 – 1k i 3007 – 4.7k podany na wypr.7 7001. Jest to jedno z wejść wzmacniacza błędu.

Drugie wejście wzmacniacza błędu poprzez rezystor 3043 – 4.7k jest zasilane napięciem referencyjnym 5V, które występuje na wypr.5 układu 7001. Sygnał błędu pojawiający się na wyjściu wzmacniacza błędu steruje blokiem oscylatora. Wyjście tego wzmacniacza to wypr.6 układu 7001. Z tego wyprowadzenia sygnał błędu poprzez rezystory: 3006 – 10k i 3005 -39k podany jest na wypr.3 7001 (oscylator). Układ 7001 posiada w sobie blok tzw. „miękkiego startu”. Wejściem tego bloku jest wypr.11 układu MC34067P.

Na rys. 8 pokazano podstawową część układu ideowego strony wtórnej przetwornicy napięcia Vs.

Napięcie zmienne otrzymywane z uzwojenia 12-13 transformatora 5002 jest prostowane na mostku 6020 – D4SBL20U. Na kondensatorach: 2020, 2021 – 1500uF/250V otrzymujemy napięcie Vs = 180V. Napięcie zmienne z uzwojenia 14-15-16 jest prostowane przez diodę 6021 – BYD33D. Na kondensatorze 2122 otrzymujemy napięcie 19.5 V.

Z tego napięcia poprzez rezystory: 3057 – 330R, 3022 – 330R zasilana jest strona pierwotna transoptora 7002 wypr.1, 2. Do wypr.2 transoptora 7002 dołączona jest scalona dioda Zenera 7010 – TL431CLP. Wypr.3 7010 jest zasilane próbką napięcia Vs z dzielnika rezystancyjnego: 3024 -150k, 3025 1.8k i potencjometru 3026 – 470R. Potencjometrem 3026 można wyregulować wielkość napięcia Vs poprzez zmianę sygnału sprzężenia zwrotnego przenoszonego przez transoptor 7002. Z panelu wyświetlacza plazmowego przychodzi sygnał sprzężenia zwrotnego Vrs dla napięcia Vs. Podany jest on na rezystor -3002 10k. Z rezystora 3002 ten sygnał steruje układem 7011 -TL431CLP. To powoduje zmiany napięć w układzie transoptora 7002. W ten sposób także regulowane jest napięcie Vs.

Przetwornica napięcia Va

Napięcie Va jest napięciem adresującym poszczególne komórki ekranu plazmowego. Napięcie Va wynosi 65V. Przetwornica napięcia Va jest także zasilana napięciem 380V z układu PFC. Przetwornica Va składa się po stronie pierwotnej ze: sterownika 7101 – MC34067P, transformatora sterującego 5101, transformatora głównego przetwornicy 5102, tranzystorów: 7105,7106 – STP7NB60FP. Zasada działania układu przetwornicy Va po stronie pierwotnej transformatora 5102 jest identyczna jak to opisano wyżej. Na rys.9 pokazano schemat ideowy strony wtórnej przetwornicy Va.

Z przetwornicy Va otrzymujemy następujące napięcia: 65V, 17V+19V,-19V.

Na rys. 10 pokazano schemat ideowy regulacji i układy sprzężenia zwrotnego w przetwornicy Va.

Z napięcia 17V poprzez rezystory: 3157, 3122 – 330R zasilana jest strona wtórna transoptora 7102. Do wypr.2 transoptora 7102 dołączona jest scalona dioda Zenera 7110 -TL431CLP. Wypr.3 7110 jest zasilane z próbki napięcia V_a 65V. Dzieje się to za pomocą dzielnika rezystancji: 3124 -75k, 3125 – 2.2k i potencjometru 3126 – 1k. Potencjometr 3126 służy do regulacji napięcia Va 65V Z ekranu plazmowego do przetwornicy Va przychodzi sygnał sprzężenia zwrotnego Vra.

Podany jest on przez dzielnik rezystorów: 3132,3131 na układ 7111 – TL431CLP. Każda zmiana napięcia na wypr.3 7111 wprowadzona przez sygnał Vra reguluje obwód wtórny transoptora 7102, a więc w konsekwencji wielkość napięcia Va. Napięcia ±19V wytwarzane w przetwornicy V_a służą do zasilania układów audio OTVC Philips chassis FTV1.9DE. Napięcie 17V służy w tym telewizorze do wytwarzania napięć: +8.6V i +5.1V Schemat blokowy wytwarzania ww. napięć pokazano na rys. 11.

Układ wytwarzania napięć: 8.6V i 5.IV składa się z: układu przetwornicy DC-DC 7201 – L4977A, tyrystora 7202 -BT151X-500R, diody Zenera 6205 – 6.8V i układu 7203 -L4940 wytwarzającego napięcie 8.6V Jeżeli bezpiecznik 1103 będzie spalony, to napięcie 5.IV może dojść do wartości 7.IV W takiej sytuacji dioda Zenera 6205 będzie przewodzić. Wtedy zacznie przewodzić tyrystor 7202 powodując obniżenie napięcia wyjściowego. Będzie to zabezpieczało obwody napięcia +5.1V przed przepięciem. Na rys.12 pokazano schemat blokowy układu 7203 – L4977A.

Dane techniczne układu L4977A:

– maksymalny prąd wyjściowy 7A,

– zakres napięcia wyjściowego 5.1 ¸ 40V,

– zakres współczynnika wypełnienia 0 ¸  90%,

– układ wewnętrznego ograniczenia prądu,

– chip napięcia odniesienia 5. 1V wykonany z dokładnością 2%,

– układ miękkiego startu,

– wejście/wyjście dla synchronizacji oscylatora,

– układ zabezpieczenia przepięciowego,

– zabezpieczenie temperaturowe,

– układ zatrzaskowy PWM,

– ciągły rodzaj pracy.

Opis wyprowadzeń układu L4977A

1. oscylator

2. oscylator

3. wejście resetu

4. wyjście resetu

5. opóźnienie resetu

6. kondensator bootstrap

7. wyjście

8. masa

9. wejście

10. kompensacja częstotliwości

11. wejście sprzężenia zwrotnego

12. układ miękkiego startu

13. wejście synchronizacji

14. napięcie referencyjne 5.IV

15. obwód startowy.

Układ zabezpieczeń zasilacza OTVC Philips chassis FTV1.9DE

Procesor zarządzający OTVC Philips chassis FTV1.9DE   znajduje się na panelu AV i jest zasilany napięciem +5VST-  BAY z zasilacza czuwania. Jest to układ 7001 – P87C695. Procesor 7001 kontroluje linię „zasilanie włączone”, która to przełącza pierwszy przekaźnik 5680, następnie przekaźnik 5690. W stanie czuwania lub w stanie zabezpieczenia linia „zasilanie włączone” jest w stanie niskim i oba przekaźniki są wyłączone.

W zasilaczu OTVC Philips chassis FTV1.9DE wyróżniamy 6 podstawowych grup zabezpieczeń:

• zabezpieczenie wentylatorów (FAN),
• zabezpieczenie przed wzrostem temperatur,
• zabezpieczenie stałoprądowe (DC),
• zabezpieczenie przed wzrostem napięć zasilających,
• zabezpieczenia wyświetlacza plazmowego Vrr,
• zabezpieczenie przed przeciążeniem zasilaczy: Vs, Va

Sygnał linii „Protection status” i kody błędów wynikające z poszczególnych zabezpieczeń

Do procesora zarządzającego 7001 dołączona jest linia „Protection status”. Kiedy zadziała jakiekolwiek zabezpieczenie, to zasilanie +5VSTBY jest przełączane przez nasycony tranzystor np. 7340 i rezystor szeregowy 3380 na linię „Protection status”. Sygnał linii „Protection status” jest podłączony do masy przez rezystory: 3378, 3379. Dla każdej oddzielnej grupy uszkodzeń będzie definiowane napięcie na linii „Protection status”. Napięcia te przedstawione są w tabeli 1.

Sygnał zabezpieczenia Vrr pochodzi z wyświetlacza plazmowego i jest sygnałem logicznym („0” lub „1”). Sygnał ten jest bezpośrednio połączony z procesorem 7001. Jeżeli sygnał Vrr ma wartość „0”, to OTVC jest przełączony do stanu czuwania. W czasie działania jakiegokolwiek zabezpieczenia zasilacze: Vs, Va są wyłączone, a odbiornik jest w stanie czuwania. Na rys. 13 i 14 przedstawiono schematy ideowe zabezpieczeń OTV Philips chassis FTV1.9DE.

Zabezpieczenie wentylatorów (FAN)

W OTVC Philips chassis FTV1.9DE zastosowano 6 wentylatorów do chłodzenia ekranu plazmowego. Zasilanie wentylatorów to napięcie +5V pobierane z wypr.1 złącza FD07. Zasilacz napięcia zasilającego wentylatory obejmuje: układ komparatora 7311 – LM358 oraz tranzystor 7313 – BD140. Układ zabezpieczenia wentylatorów jest zasilany napięciem + 17V. Podczas pracy wentylatorów dają one impulsy związane z szybkością obracania się ich.

Poprzez złącze FD07 w czasie pracy wentylatorów każdy z wentylatorów podaje ww. impulsy na układy tranzystorów 7316-7320 r 7322. W stanie pracy wentylatorów tranzystory te są włączone. Wtedy to linia „FAN-Protect” jest w stanie niskim. Jeżeli z jakiegokolwiek wentylatora brak jest impulsów (wentylator nie kręci się), to tranzystory przechodzą w stan wyłączenia. Na kolektorze tego tranzystora, do którego podłączony jest uszkodzony wentylator napięcie rośnie i gdy osiąga wartość 9.4 V, to na linii „FAN-Protect” napięcie dochodzi do 0.6V.

To powoduje włączenie tyrystora 7315. W związku z tym faktem napięcie „+5VSTB-przełączane” podzielone jest przez dzielnik napięcia na rezystorach: 3325,3383. Przez rezystor szeregowy to napięcie jest podane na linię „Protection status”. Sygnał z linii „Protection status” z kolei dalej podany jest na procesor zarządzający 7001. To powoduje wyłączenie OTVC do czuwania oraz generację kodu błędu 3 i zapamiętanie go w pamięci NVM.

Resetowanie zasilacza Vs, Va

W czasie aktywności linii „Protection status” tranzystor 7339 jest zwarty do masy. Ten stan powoduje poprzez rezystory 3376 i 3389 włączenie tranzystora 7338. To z kolei powoduje włączenie tyrystora 7333. W obwodzie diody transoptora 7103 zaczyna płynąć prąd. Zmiany w obwodzie diody 7103 przenoszą się do obwodu tranzystora 7103. Na rezystorze 3111 powstaje napięcie.

Napięcie to jest podane na sterownik przetwornicy 7101 wypr.10 zasilacza napięcia Va. Kiedy napięcie na wypr.10 7101 przekroczy 1.0V, następuj e wyłączenie oscylatora w 7101. Tak więc zasilacz napięcia Va przestaje działać. Analogicznie włączenie tyrystora 7315 powoduje przepływ prądu przez diodę transoptora 7003. To wywołuje przepływ prądu przez tranzystor transoptora 7003.

Na rezystorze 3011 powstaje napięcie. Napięcie to jest podane na wypr.10 7001 sterownika zasilacza napięcia Vs. Jeżeli to napięcie przekroczy 1.0V to zasilacz Vs przestaje pracować. Wyłączenie zasilaczy napięć Va, Vs powoduje ich wyzerowanie.

Zabezpieczenia napięć Va i Vs

Zabezpieczenie napięcia Va

Kiedy napięcie Va przekroczy 68V to napięcie na bazie tranzystora 7113 zmniejszy się. To spowoduje włączenie ww. tranzystora. Kondensator 2132 będzie ładowany przez źródło „+5VSTB-przełączone”. Dzieje się to do włączenia tyrystora 7114. W związku z tym tranzystor 7341 zostanie też włączony. Napięcie „+5VSTB-przełączone” zostanie podzielone na rezystorach: 3386, 3378, 3379 i podane na linię „Protection status”. Napięcie z linii „Protection status” podane jest na procesor zarządzający, który wyłączy OTVC do stanu czuwania i jednocześnie wygenerowany zostanie kod błędu 4 i zapisany w pamięci NVM. W związku z tym nastąpi także wyłączenie (wyresetowanie) zasilacza Va, Vs.

Zabezpieczenie napięcia Vs

Zabezpieczenie działa, kiedy napięcie Vs przekroczy 198V Wtedy następuje zmiana napięcia między elektrodą sterującą a anodą scalonej diody Zenera 7012. To powoduje zmianę polaryzacji bazy tranzystora 7016. Tranzystor 7016 zostaje teraz włączony. Wtedy kondensator 2032 jest ładowany ze źródła napięcia „+5VSTB-przęłączone”. Dzieje się to tak długo, aż napięcie na kondensatorze 2032 przekroczy wartość progową dla tyrystora 7013. Wtedy tyrystor 7013 jest włączony. Napięcie na anodzie tyrystora jest podane przez linię „Aa” do kolektora tranzystora 7341. Napięcie z kolektora 7341 jest dzielone na rezystorach: 3386, 3378, 3379 i podawane na linię „Protection status”. Powoduje to poprzez procesor zarządzający wyłączenie OTVC w stan czuwania. Jednocześnie wygenerowany zostaje kod błędu 4 i zapisany w pamięci NVM. W związku z tym nastąpi wyłączenie (wyresetowanie) zasilacza Va, Vs.

Zabezpieczenie temperaturowe

Kiedy temperatura głównego radiatora panelu PFC oraz 2 radiatorów, na których są zamocowane tranzystory kluczujące przetwornic napięć Vs i Va przekroczy +110°C, to bardzo gwałtownie rośnie rezystancja rezystora PTC 3606. Powoduje to zmianę polaryzacji wejść (wypr.:2, 3) komparatora 7330 -LM393N. W wyniku tych zmian na wyjściu układu 7330 wypr.1 powstaje sygnał, który powoduje przepływ prądu w obwodzie diody transoptora 7331 – TCDT1102G. To z kolei daje przepływ prądu w obwodzie tranzystora 7331. Tranzystor 7331 jest zasilany z napięcia +17V przez rezystor 3338 -47k. Płynący prąd przez tranzystor transoptora powoduje powstanie napięcia na rezystorze zamykającym 3337 -1k do masy ww. transoptora. To napięcie powoduje otwieranie tyrystora 7332 -BT169. Podzielone w dzielniku rezystorów: 3372 i 3373 napięcie „+5VSTB-przełączane” powoduje otwarcie tranzystora 7337. Kolektor tego tranzystora przez rezystor 3339 jest połączony z linią „Protection status”. Otwarty tyrystor 7332 i otwarty tranzystor 7337 powodują powstanie napięcia na linii „Protection status”. Napięcie to wynika z dzielnika rezystorów: 3339, 3378, 3379. W tej sytuacji procesor zarządzający wysyła rozkaz wyłączenia OTVC w stan czuwania. Jednocześnie wygenerowany jest kod błędu 5 i zapamiętany w pamięci NVM. W związku z tym następuje wyłączenie (wyresetowanie) zasilacza Vs, Va.

Zabezpieczenie stałoprądowe (DC)

W przypadku awarii wzmacniaczy mocy audio lub kiedy napięcie stałe pojawia się na wyjściach głośnikowych. Wtedy działa zabezpieczenie stałoprądowe „DC PROT”. Na rys. 15 pokazano fragment układu wzmacniaczy mocy audio generujący sygnał „DC PROT”.

Gdy nie ma awarii, napięcie B-E tranzystora 7560 i E-B tranzystora 7561 wynosi 0V W przypadku uszkodzenia któregokolwiek z wzmacniaczy audio to napięcie jest dużo większe od zera. Na kolektorze tranzystora 7562 pojawia się stan wysoki. Poprzez rezystor 3564 i diodę 6371 jest on podany jako sygnał „DC Protection” na bramkę tyrystora 7314. Przewodzący tyrystor 7314 powoduje otwarcie tranzystora 7340. Wtedy napięcie „+5VSTB-przełączane” jest dzielone na rezystorach: 3380,3378, 3379 i jest podane na linię „Protection status”. Obecność tego napięcia na linii „Protection status” powoduje, że procesor zarządzający przełącza OTVC do stanu czuwania. Jednocześnie generowany jest kod błędu 6 i zapisany w pamięci NVM. Zasilacz Vs, Va jest wtedy wyłączony (wyresetowany).

Zabezpieczenie sygnałem Vrr

Sygnał Vrr jest sygnałem logicznym (w czasie pracy jest to stan wysoki). Sygnał ten pochodzi z wyświetlacza plazmowego. Przed ekranem plazmowym znajduje się panel sekwencyjno-adresujący (sequencer). Jest on monitorowany przez sygnał Vrr. Pokazano to na rys. 16.

Kiedy jest problem z wyświetlaczem plazmowym, sygnał Vrr znajduje się w stanie niskim. W tym momencie tranzystor 7701 będzie wyłączony. To spowoduje, że tranzystory 7702 i 7703 będą przewodzić. Oznacza to pojawienie się na linii „VSTART” stanu niskiego. W konsekwencji tego zasilacz Vs, Va będzie wyłączony. Dodatkowo jeszcze tranzystor 7704 przejdzie w stan wyłączenia, co da wyłączenie zasilania Va dla ekranu plazmowego.

Sygnał Vrr oprócz panelu „Sequencera” przychodzi na płytę FD1 zasilania Vs, Va przez złącze FD04 (wypr.6). Kiedy Vrr jest w stanie niskim, to na wyjściu układu komparatora 7301-B typu LM393N pojawia się stan wysoki. Powoduje to otwarcie tyrystora 7302, a następnie przewodzenia tranzystora 7371. To skutkuje przewodzeniem tranzystora 7370 przez zasilanie „+5VSTB-przełączane”. Linia sygnału „Supply on” jest teraz na masie. Przekaźniki: 5680, 5690 w tej sytuacji na panelu PFC nie otrzymują zasilania. Następuje rozłączenie napięcia sieci energetycznej 230V/50Hz od układu PFC. Ponieważ sygnał Vrr jest bezpośrednio połączony z procesorem zarządzającym, to powoduje przejście OTVC w stan czuwania. Jednocześnie generowany jest kod błędu 7 i zapamiętanie w pamięci NVM.

Zabezpieczenie przed przeciążeniem zasilacza Vs, Va

Jeżeli nastąpi przeciążenie na napięciach Va i Vs, to z jednego lub dwóch dzielników ww. napięć powstaje sygnał podany na tranzystory 7335, 7336. Dla napięcia Va dzielnik ten stanowią rezystory: 3362, 3363, a dla napięcia Vs rezystory: 3360, 3361. Poprzez diody 6331 lub 6330 zmiana napięć Va lub Vs jest podana na bazę tranzystora 7335 powodując jego zatkanie. To z kolei powoduje przewodzenie tranzystora 7336.

Ponieważ kolektor tranzystora 7336 jest przez diodę 6333 połączony z wejściem „-” komparatora 7301 -B, to spowoduje pojawienie się stanu wysokiego na wyjściu ww. Ten stan włącza w przewodzenie tyrystor 7302. Przewodzenie tyrystora 7302 skutkuje wyłączeniem napięć Vs, Va na panel wyświetlacza plazmowego. Z kolektora 7336 pobierany jest sygnał „POWER OK”. Kiedy nie ma stanu przeciążenia zasilacza Vs, Va, to linia tego sygnału jest w stanie wysokim, natomiast przeciążenie zasilacza Vs, Va daje stan niski na tej linii. Sygnał „POWER OK” jest bezpośrednio podawany na procesor zarządzający. Daje to w rezultacie wyłączenie OTVC do stanu czuwania. Jednocześnie generowany zostaje kod błędu 8 i zapamiętany w pamięci NVM.

Procedury serwisowe

Procedury serwisowe w OTV Philips chassis FTV1.9DE obejmują następujące tryby serwisowe:

* Service Default Mode (SDM),

* Service Alignment Mode (SAM),

*  Customer Service Mode (CSM).

Tryb SDM

Wejście

*  przez wysłanie rozkazu „Default” z nadajnika zdalnego sterowania RC7150 – pilot serwisowy,

*  przez naciśnięcie na pilocie użytkownika sekwencji cyfr: 0, 6, 2, 5, 9, 6 po naciśnięciu przycisku [ Menu ].

W trybie SDM wyświetlany jest następujący komunikat: F19DBCX.Y_12345(1)   LLLL(2)   SDM(3) ERR 02 01 14 ## ## ## ## ## ## ##

Objaśnienia:

Oprogramowanie procesora zarządzającego F19DBC X.YJ2345

• B – identyfikacja regionu świata,
• C – grupa języków narodowych,
• X – numer wersji programu,
• Y – numer podwersji programu.

„LLLL” – godziny działania OTVC.

„ERR 02 01 14 ## ## ## ## ## ## ##” – w tej linii pokazana jest zawartość bufora kodu błędu (maks. 10 błędów). Ostatni błąd występujący jest wyświetlany z lewej strony. Kiedy ilość błędów występujących jest większa od 10, to linia zeruje się.

Wyjście

Wyjście z trybu SDM odbywa się przez naciśnięcie przycisku [ STANDBY ] na pilocie.

Wyłączenie OTVC wyłącznikiem sieciowym nie likwiduje trybu SDM. W trybie SDM następujące parametry są wstępnie ustawiane:

• poziom głośności 25% wartości maksymalnej,
• nastawy audio i wideo na 50% wartości maksymalnej,
• temperatura koloru normalna.

W czasie działania trybu SDM następujące funkcje są wyłączone:

• wygaszanie wideo,
• wyciszanie fonii,
• automatyczne przełączanie do „czuwania” kiedy brak jest sygnałów H_sync, V_sync.

Tryb SAM Wejście

• przez wysłanie rozkazu „Align” z nadajnika podczerwieni RC7150 – pilot serwisowy,
• przez naciśnięcie na pilocie użytkownika następującej sekwencji cyfr 0,6,2,5,9,6 po naciśnięciu przycisku [ OSD ].

W trybie SAM mamy następujące poziomy regulacji:

• White point,
• PDP test pattern,
• Store,
• Reset error buffor.

White point

W ramach tego poziomu mamy następujące regulacje: RED, GREEN, BLUE, COLOR TEMPERATURE.

PDP test pattern

Ten poziom służy do sprawdzenia jakości pracy ekranu plazmowego za pomocą specjalnego obrazu testowego.

Store

Poziom służący do zapamiętania wszelkich zmian wartości w pamięci NVM.

Reset error buffer

W tym poziomie następuje resetowanie bufora błędów.

Wyjście

Nacisnąć przycisk [ CZUWANIE ] na pilocie użytkownika.

Zmiana parametrów w menu serwisowym odbywa się za pomocą przycisków: [ Up ] i [ Down ] na pilocie. Regulacja wartości zadanych parametrów odbywa się przyciskami: [ Left j i [ Right ]. Zapamiętanie wartości nastaw odbywa się w podmenu „Store” przyciskiem [ Left ].

Tryb CSM

CSM jest specjalnym trybem serwisowym, który może być aktywowany i deaktywowany przez użytkownika. Ten tryb nie daje możliwości zmian parametrów OTVC.

Wejście

Odbywa się to przez naciśnięcie na pilocie standardowym następującej sekwencji: [ Picture ], [ Sound ], [ ^], [ v ], [ < ]. [ > 1 po naciśnięciu przycisku [ Mute ].

Wyjście

• naciskając przycisk [ Menu ] lub ([ P+ ], [ P- ]) na pilocie standardowym,
• wyłączając telewizor wyłącznikiem sieciowym.

W menu CSM wyświetlane są 2 kody:

• kod 1 – ostatnie 5 kodów błędu,
• kod 2-5 pierwszych kodów błędu ostatnio odebranych zapisanych od lewej strony.

Kody błędów, bufor kodów błędu

Bufor kodów błędu zawiera wszystkie wykryte błędy w ostatnim czasie pracy OTVC. Bufor jest zapisywany od lewa do prawa. Wykrycie błędów powoduje działanie różnego rodzaju zabezpieczeń w OTVC.

Bufor kodów błędu będzie czyszczony w następujących przypadkach:

• wyjście z trybów serwisowych SDM lub SAM w rozkazie „Standby” z pilota,
• nadawanie rozkazów „Diagnose 9-9-OK.” z pilota serwisowego RC7150.

Wyłączenie wyłącznikiem sieciowym OTV znajdującego się w trybie SDM lub SAM nie resetuje bufora kodów błędu.

Przykłady kodów błędu:

• błąd: 00000 – nie wykryto błędu,
• błąd: 60000 – kod 6 błędu ostatni i jedyny wykryty błąd,
• błąd: 56000 – kod 6 błędu jest wykryty jako pierwszy, kod 5 błędu jest wykryty jako ostatni.

Procedury związane z błyskaniem diody LED

Zawartość bufora błędów może być określona również przez błyskanie diody LED. Jest to użyteczne, gdy podczas uszkodzenia OTVC brak obrazu. W czasie korzystania z tej procedury należy wejść w tryb SDM. Długie błyśnięcia diody LED oznaczają cyfrę dziesiątek. Po tych błyśnięciach następuje pauza, a następnie „n” krótkich błyśnięć – cyfra jednostek. Bufor kodów błędu może zawierać maksymalnie 10 błędów. Po skończeniu błyskania wszystkich zarejestrowanych błędów dioda LED oświeci ciągle przez 3 sekundy, a następnie cykl się powtarza. Jest także metoda druga, tj. przy użyciu pilota serwisowego. Wysłanie rozkazu z tego pilota „Diagnose xOK” (gdzie x jest liczbą 1 ¸ 10) powoduje, że dioda LED błyska kodem błędu, który aktualnie jest wywołany.

Przykład

Pozycja kodu błędu X=1, 2, 3, 4, 5

Bufor kodu błędu    12   9   5   0   0

• transmisja rozkazu „Diagnose -1-OK.” z pilota serwisowego: 1 długie błyśniecie, 2 krótkie błyśnięcia – pauza, ponowne rozpoczęcie cyklu błyskania,
• transmisja rozkazu „Diagnose -2-OK.” z pilota serwisowego: 9 krótkich błyśnięć – pauza – 9 błyśnięć itd.,
• transmisja rozkazu „Diagnose -3-OK” z pilota serwisowego: 5 krótkich błyśnięć – pauza – 5 błyśnięć itd.,
• transmisja rozkazu „Diagnose -4-OK.” nie powoduje błyskania diody LED (brak błędu).

Posługując się pierwszą metodą, jeżeli OTVC znajdzie się w trybie SDM, to dioda LED błyska następująco: 1 długie błyśniecie 1 s + 2 błyśnięcia krótkie – pauza – 9 krótkich błyśnięć – pauza – 5 krótkich błyśnięć – pauza – długie świecenie ciągłe 3s, itd.

Uszkodzenia układów zasilania

Uszkodzenia na panelu „Pre-conditioner”

Na tym panelu znajduje się układ włączania OTVC do pracy oraz układ PFC. Uszkodzenia tego panelu związane są z następującymi napięciami:

•  +5V STBY, +5V STBY-przełączane,

•  380V stałe,

•  +12V STBY – zasilanie przekaźników.

Dioda LED nie świeci, OTVC całkowicie nieczynny

W pierwszej kolejności należy sprawdzić obecność napięcia +5VSTBY na wypr.5 złącza PR08. Następnie należy sprawdzić to napięcie na wypr.2 złącza FD04 na panelu zasilania Vs, Va. Jeżeli napięcie +5VSTBY jest nieobecne, to znaczy, że uszkodzeniu uległa przetwornica czuwania. Najpierw sprawdzamy: bezpiecznik 1500 i rezystor 3508. W przypadku uszkodzenia rezystora 3508 należy: sprawdzić/wymienić układ sterujący przetwornicą czuwania 7500, transoptor 7501, regulator 7502, diody: 6501,6502.

Przyczyną uszkodzenia bezpiecznika 1500 może być: mostek prostowniczy oraz kondensator filtru sieciowego 2501. Jeżeli wszystkie wymienione wyżej elementy są sprawne, należy pomierzyć oscyloskopem przebieg na wypr.5 7500. W przypadku kiedy przebieg jest typu „burst” (przerywane serie impulsów), to oznacza przeciążenie przetwornicy czuwania. W celu usunięcia tego przeciążenia należy sprawdzić: diodę 6504 i kondensator 2508 na linii + 12VSTBY; diodę 6505 i kondensator na linii +5VSTBY. Jeżeli ww. elementy są sprawne oznacza to przeciążenie na zewnątrz przetwornicy czuwania.

Dioda LED miga na czerwono

Napięcia: +5VSTBY i +12VSTBY są prawidłowe. OTVC jest w stanie zabezpieczenia. W celu wykrycia przyczyny należy wejść w tryb SDM i na podstawie błyśnięć diody LED określić kod błędu. Można też z pilota serwisowego wysłać rozkaz „Diagnose-x-OK”.

Kod błędu 4

Kiedy wykryty zostanie kod błędu 4, wtedy należy sprawdzić temperaturę radiatorów tranzystorów: 7610 i tranzystorów z zasilacza Vs, Va. Oprócz tranzystora 7610 (tranzystor wykonawczy układu PFC) należy sprawdzić jego sterowanie (tranzystory: 7640, 7641, 7608). Wzrost temperatury radiatorów może być spowodowany przeciążeniem zasilacza Vs, Va.

Kod błędu 8

Błąd 8 może być spowodowany przez uszkodzenia na panelu „Pre-conditioner” lub co się zdarza częściej przeciążeniem zasilacza napięć: Vs, Va. W celu określenia miejsca uszkodzenia należy wyciągnąć wtyczkę ze złącza PR09. Jeżeli na kondensatorze 2616 będzie obecne napięcie 380V, to mamy do czynienia z przeciążeniem zasilaczy napięć Vs, Va, a panel „Pre-conditionera” jest sprawny.

W przypadku gdy napięcie stałe na kondensatorach: 2606, 2607 jest w przybliżeniu równe 300V z dużą składową zmienną, to należy sprawdzić wejście napięcia sieciowego 230VAC. W przypadku braku tego napięcia na kondensatorach 2606, 2607, sprawdzeniem powinny być objęte: przekaźnik 5690, termistory: 3600 -s- 3602; mostek prostowniczy 6600. W przypadku obecności napięcia na 2606, a braku 380V na kondensatorze 2616, mamy do czynienia z uszkodzeniem układu PFC.

W pierwszej kolejności należy sprawdzić rezystory: 3663, 3668, a następnie diody 6660, 6661 i kondensator 2664 oraz układ stabilizatora napięcia 15V 7660. Są to elementy w zasilaniu układu 7650 – sterownik PFC. Jeżeli ww. elementy są sprawne, to uszkodzenie może dotyczyć układu 7650 lub kondensatora 2662. Gdy rezystory: 3663, 3668 są sprawne, należy pomierzyć przebieg na bazie tranzystora 7608. Jeżeli brak jest tego przebiegu, to należy sprawdzić/wymienić 7610, a także sprawdzić obwód sterowania bramki z tranzystorami: 7640, 7641, 7608.

Uszkodzenia zasilacza napięć: Vs, Va

Uszkodzenie zasilacza Vs, Va sygnalizuje czerwona dioda LED błyskając, identyfikuje ona jakie działa zabezpieczenie. Przy pomocy pilota serwisowego (wysyłając rozkazy „Default”) lub pilota standardowego – wysyłając rozkazy będące specjalną sekwencją cyfr w trybie SDM należy określić kod błędu. Następnie przystąpić do usunięcia uszkodzenia zasilacza Vs, Va.

Kod błędu 1

Kod błędu 1 dotyczy napięcia +5V. W pierwszej kolejności należy sprawdzić bezpiecznik 1103. Jeżeli bezpiecznik jest spalony, należy sprawdzić/wymienić układ 7201. W przypadku kiedy bezpiecznik 1103 jest dobry, to sprawdzamy obecność napięcia + 17V. Brak napięcia +17V powoduje, że potrzebne jest sprawdzenie: bezpieczników 1102-1104 i diod 6121, 6122. Obecność napięcia +17V powoduje, że mamy do czynienia z przeciążeniem lub zwarciem na linii +5 V.

W celu wykrycia przyczyny ww. zjawisk należy wyjąć wtyczkę ze złącza FD05 i jeśli pojawi się napięcie +5V, to uszkodzenie znajduje się poza zasilaczem Vs, Va, a jeśli się nie pojawi, należy sprawdzić: diodę 6203, rezystor 3205 i układ 7201 z przyległymi elementami.

Kod błędu 2

Kod błędu 2 dotyczy uszkodzeń na linii napięcia +8.6V. W celu usunięcia uszkodzenia w tej linii należy sprawdzić następujące elementy: regulator 7203, rezystor 3099 i diodę 6204.

Kod błędu 8

W przypadku wykrycia kodu błędu 8 należy sprawdzić linię sygnału „POWER OK”, czy jest ona w stanie niskim. Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, to sprawdzeniu podlegają wartości napięć Vs i Va. Pomiaru napięcia Va dokonujemy na kondensatorze 2120. Prawidłowa wartość napięcia Va powinna zawierać się między 55V a 65 V. Jeżeli pomiar napięcia Va wskazuje inne wartości, to należy sprawdzić bezpiecznik 1105 i diodę 6120.

Sprawność diody 6120 oznacza, że mamy do czynienia z przeciążeniem linii Va. Pomiar napięcia Vs odbywa się na kondensatorze 2020. Napięcie to powinno zawierać się między 165 V a 185V. Jeżeli napięcie Vs ma inną wartość niż ww. zakresie to należy sprawdzić diodę 6020. W przypadku sprawnej diody 6020 mamy do czynienia z przeciążeniem na linii napięcia Vs. Kiedy oba napięcia są nieobecne, należy sprawdzić bezpiecznik 1004 znajdujący się na wejściu zasilacza Vs, Va.

Jeżeli jest on spalony, to sprawdzeniu podlegają tranzystory kluczujące przetwornic Vs, Va: 7105, 7106, 7005, 7006. W przypadku zwarcia ww. tranzystorów należy przy naprawie zastosować zestaw naprawczy zasilacza Vs, Va. Sprawność bezpiecznika 1004 wymaga sprawdzenia napięcia na wy. 15 układu sterownika przetwornic Vs, Va 7000 lub 7001. To napięcie powinno wynosić 16-^-17V. Jeżeli tego napięcia brak to, należy sprawdzić: rezystor 3002 i diody: 6002, 6030. Obecność napięcia na wypr. 15 7001 lub 7001 powoduje, że należy sprawdzić przebiegi na: FD49, FD50 przy wypr.: 14, 12 ww. układów. W przypadku braku przebiegów na FD49, FD50 należy dokonać wymiany układów 7000 lub 7001.

Kod błędu 5

Kod błędu 5 wskazuje na uszkodzenie linii zasilania układów audio. W celu usunięcia uszkodzeń należy sprawdzić/ wymienić bezpieczniki: 1201, 1202 oraz diody: 6201, 6202. Jeżeli te elementy są sprawne, to należy sprawdzić układ wzmacniacza mocy audio.

Kod błędu 6

Kod błędu 6 informuje o tym, że napięcie Vs lub Va są za wysokie. W celu usunięcia działania zabezpieczenia przepięciowego, które przy tym błędzie działa dla zasilania Va należy sprawdzić: transoptor 7102 i układ odniesienia 7110. W przypadku napięcia Vs sprawdzeniu podlegają: transoptor 7002 i układ odniesienia 7010.

Porównywarka cen sprzętu RTV